Muszę nauczyć się miłości od nowa #8

Nagle zorientowałaś się że jesteś przy lustrze a po twoich policzkach spływają łzy. Nie słyszałaś słuchawce jego głosu. Szybko nacisnęłaś czerwoną słuchawkę. Po głowie chodziły Ci pytania „Czemu ja to powiedziałam?!” „Po co to zrobiłam ?!”

Chciałaś może wszystko z siebie wyrzucić? – możliwe. Biłaś się ze swoimi uczuciami dość długo. Każdy miał by dość.

Skierowałaś się do białego kafelkowego pomieszczenia. Usiadłaś na zimnej marmurowej wannie. Z Małej szafeczki wyjechałaś pudełko żyletek. Było szare i podłużne przechyliłaś je i na twoją rękę wypadła zawinięta w jakiś papierek żyletka.

„Hej mała, my się jeszcze nie znamy co ?, jestem[T.I] zaprzyjaźnimy się?”
mówiłaś sama do siebie. Przyłożyłaś nową znajomą do ręki i przez chwile się zawahałaś. Bałaś się bólu.
”Tchórz…”

Powtórzyłaś i powtarzałaś coraz głośniej kończąc na przeraźliwym krzyku.

Złapałaś za lekko rozczochrane włosy i znów krzyknęłaś tym razem nie było tak żadnego słowa, choć można było wyczuć „Czemu ?!”

Skierowałaś się w stronę ogródka. Usiadłaś na ławeczce obok białych róż. Położyłaś leciutko końcówkę metalu, aby następnie wbić ją głęboko w perłową skórę. Po czym zacisnęłaś powieki i malinowe wargi.

Światło wbijało się w twoje niebieskie oczy. Podniosłaś  powieki i rozejrzałaś się nie byłaś u siebie. Pierwszy raz widziałaś to miejsce – kremowe ściany i ciemno brązowe meble nadawały pokojowi ciepła. Łóżko było podwójne pościel była biała w kremowe zygzaki. Wstałaś z łóżka i otworzyłaś drzwi które znajdowały się obok łóżka. Miałaś na sobie to co wczoraj wieczorem rozejrzałaś się jeszcze raz  i szeroko otworzyłaś drzwi. Czerwony dywan i białe meble wprowadziły Cię w uśmiech. Było bardzo ładnie. Poszłaś w stronę dużego pokoju z którego słychać było dźwięk telewizora.

Weszłaś lecz nikogo nie było, rozejrzałaś Się i usłyszałaś z innego pomieszczenia głos- jakby znajomy ,ale nie taki sam.

Kierowałaś się za głosem nagle stanęłaś jak słup.
Chłopak spojrzał na ciebie puzniej na twoją zawiniętą w bandaż rękę. Podszedł do ciebie. Byliście od siebie Pare milimetrów. Uśmiechnął się i zaczął mówić dość cicho.

„Dzień w Dzień czuje że Cię kocham nadal

Noc w noc dzwoniłem lecz nie odbierałaś

Sen w sen ciągle mnie przytulałaś

Chce być po prostu twym aniołem

Twą radością, smutkiem żalem

Będę gwiazdą na twym niebie

Będę zawsze obok ciebie

Jak wytłumaczyć tobie mam że jesteś wszystkim tym co mam ?

Ty co jest dobre i co złe ?
Ja już od dawna Kocham Cię

Znam Cię na pamięć, ty mnie może też

Nie muszę Ci nic mówić i tak zrozumiesz mnie

Za dużo już kłamałem, czas bym wyznał Ci coś co skrywałem bardzo długo.

Kocham Cię, jak cholera rozumiesz ?!
Nie potrafiłem powiedzieć tego w Prost.

Gdy cierpiałaś – umierałem

Gdy się śmiałaś – byłem w raju

Obok jesteś wciąż choć nie ma Cię

Dlaczego ?
po prostu kocham Cię

Jesteś moim światłem, wodą , latem, tlenem

Czymś bez czego nie mogę żyć

Nie chce Cię z nim dzielić rozumiesz ?”
Złapał Cię za rękę a z jego oczu zaczęły lecieć łzy. Które szybko wytarł jagby wstydził się ich.

„Nie wycieraj łzy to oznaka cierpienia”

Uśmiechnęłaś się przez łzy które „wypadły Ci”
jakiś czas temu. 

Sylviaa

będę się nad wami znęcać i nie powiem czy chodzi o Hazze czy o Lou >:33
następny za 5 kom - jak zawsze x33
i odrazu mówię że ten imagin skończy się na 10 lub 11 max 12 części :]